تجزیه رشد شش هیبرید ذرت در شرایط تنش خشکی

به­ منظور بررسی اثر تنش خشکی بر هیبریدهای مختلف ذرت، آزمایشی در مزرعه تحقیقی کشاورزی شهرستان گیلان غرب، استان کرمانشاه به­ صورت کرت­ های خردشده با طرح پایه بلوک­ های کامل تصادفی در سه تکرار در بهار سال 1385 طراحی و به مورد اجرا گذاشته شد. آبیــاری در سه سطح (آبیاری نرمال (I1)، قطع آب قبل از ظهـور گل­ های تاجی (I2) و قطع آب بعداز گرده ­افشانی کامل و تشکیل رویان (I3) ) به­ عنـوان عامل اصلی و هیبرید­های ذرت (500SC، 58SC، 647SC، 666SC، 700SC و 704SC) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. تعداد 14 بار نمونه ­برداری از سطح مزرعه برای تعیین شاخص ­های رشد شامل شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول، سرعت رشد نسبی و میزان جذب خالص انجام گردید. روند تغییرات شاخص سطح برگ، تجمع ماده خشک، سرعت رشد محصول، جذب خالص گیاه و سرعت رشد نسبی، برای کلیه هیبریدها مشــابه بود، اما در سطوح مختلف آبیاری با همدیگر متفاوت بودند. به­ طوری که اعمال تنش خشکی موجب کاهش شــاخص ­های رشــد گردید. بیشترین و کمترین شاخص ­های رشد به­ ترتیب در تیمار آبیاری نرمال و قطع آب قبل از ظهور گل­ های تاجی به ­دست آمد.